CEN ANOS DO NACEMENTO DE SALINGER, UN DOS ESCRITORES MAIS INFLUENTES DA LITERATURA MODERNA AMERICANA

                        Unha das poucas fotos que se conservan de Salinger, nos anos 50.

J. D. Salinger representa á perfección o tópico do artista atormentado, cría que a soidade era a orixe da súa creatividade. Pero a imaxe de escritor enigmático, lonxe de apartalo da vida pública, consegue que fora buscado e perseguido. Este ano celebramos o centenario do nacemento dun dos escritores máis influentes da literatura moderna americana.

O 1 de xaneiro de 1919 nace na súa casa de Manhattan (Nova York) Jerome David Salinger. Vive unha infancia privilexiada, no seo dunha familia acomodada. Xa con afección polo mundo das letras dende mozo, escribe o seu primeiro relato The Young Folks en 1940, na revista literaria Story. Pero é no 1939 cando a vida do escritor da un xiro total; co estalido da Segunda Guerra Mundial, Salinger alístase ó exército con apenas 25 anos e chega a participar no desembarco de Normandía. A experiencia vivía na guerra foi horrible, toda a súa vida vivira entre algodóns e cría que a guerra ía ser unha aventura, algo romántico. “Preguntábase se tal vez lle faltaba a dor necesaria para converterse en escritor. Quería que a guerra o curtise, que o fixera máis profundo como persoa e como escritor”, escribe Shane Salerno na biografía do autor norteamericano “Salinger” que publicou xunto a David Shields.

É nesta época, con todas as secuelas da guerra presentes, cando comeza a escribir a súa obra colmen: O gardián entre o centeo. É unha historia sobre a perda da inocencia e a chegada á idade adulta. O enfrontamento entre o mundo dos mozos e o dos adultos que reflexa o desexo universal de non crecer. Mediante a introspección, humor, e o absurdo, conta a historia de Holden Caufield, un adolescente que narra as súas aventuras en Nova York tras ser expulsado do seu colexio. Nunca fora tan pequena a liña que separa a inocencia da dexeneración. Salinger mostra na novela o seu grande talento como prosista e para a elaboración de personaxes, nunha obra que se convertería nun clásico na literatura de iniciación. Hoxe, o libro xenera vendas de 250.000 exemplares ó ano, 60 millóns vendidos en total.

Tiña 32 anos e acababa de converterse nunha lenda grazas a ese título, que na década dos 80 estivo ligado a varios sucesos violentos; o home que intento asasinar a Reagan en 1981, John Hinckley, estaba obsesionado con el, e David Chapman deixou o libro como declaración tras o asasinato de John Lennon.

Despois deste éxito, fuxe do ruído mediático e de calquera distracción, abandonando Nova York e instalándose na súa granxa de Cornish (Novo Hampshire), onde viviría os últimos corenta anos da súa vida. Non quería fotografías nin xornalistas preto, tampouco lle interesaba a promoción das súas obras. Tamén quixo que as editoriais quitaran a súa foto dos libros.

Estaba a cumprir o soño de Holden Caulfield: "gustaríame atopar unha cabana nalgún sitio e co diñeiro que gañe instalarme alí o resto da miña vida, lonxe de calquera conversación estúpida coa xente".

Aínda que despois do seu retiro viron a luz tres obras máis — Franny e Zooey (1961); Levantade, carpinteiros, a viga do tellado e Seymour: unha introdución (1963). “Gústame escribir. Amo escribir, pero escribo só para min mesmo e para o meu pracer”, declarou nunha das poucas entrevistas que en 1974 concedeu ao New York Times.

En resumo, a figura de Salinger é crucial para entender a literatura americana posterior. Influenciado no seu estilo por figuras como Kafka, Scott Fitzgerald ou Hemingway (co que coincidiu na guerra) , Salinger posicionase como unha influencia directa para os autores posteriores.  As súas obras non son só cruciais para aqueles que se inician na lectura.